Men sizni sevaman, sevaman degil
Bu mayus diydamga tabassum qo‘nsin.
Qulingman shu so‘zni sadaqa etgil
Xokisor qalbimda bir giyoh unsin. Qara qarog‘imda yig‘laydi tilak,
Yasharman sukutning zahrini yutib.
Hatto ohlarimdan bezovta falak
Besamar kun utar g‘aflatga botib. Men sizni sevaman, sevaman degil,
Ushbu so‘z sehridan ochilar ko‘zim.
So‘ngra mayli dilni ayovsiz tilgil
Roziman zaminda uchsa ham izim. Ko‘z yoshim sho‘rlari yaramga oqar
Nahot yolg‘on dunyo g‘am ila sitam.
Armonning tig‘lari yurakka botar,
Omadlar ziqna-yub kulfatlar motam. Men sizni sevaman, sevaman degil
Yuragim qovurib qo‘lingga tutay
Shu so‘zni aytginu, kafanlar bitgil
Unga o‘ralgancha dunyodan ketay.
| 
>> 
