Sevgidan yetimu umrdan yarim,
Qurigan ko'ksida yolg'iz belanchak.
Abadiy firoqni,hayhot,do'stlarim,
Abadiy visol deb bildi kelinchak.

Qaqragan lablarda olovli nafas
Kechalar kechmishin ayladi ko'mir .
Parishon sochlari yor ko'ksi emas,
Muzdayin bolishda qoldi bir umr.

Yillar ham o'tdilar,hamon u yolg'iz,
Mung'ayib termular botguvchi kunga.
Ey nomard tabiat,bormi senda his,
Qaytadan baht bersang bo'lmasmi unga?!

Nahot ishq qismati buncha berahm,
Bunchalar buyuksan vafo shevasi
Sengadir hurmatim,senga sharafim,
Qahramon jangchining sodiq bevasi.

Sizchi ey, sadoqat satridan nolib,
Nadomat komida qolganlar, ayting,
O'zini ming bitta bozordan olib,
Ming bitta bozorga solganlar, ayting.

Shu cho'lpon ko'zlarning buyuk hurmati,
Shu aqiq lablarning rost so'zi deya ,
So'ylang-chi, vafoning nadir qimmati,
Siz ham kutganmisiz biror soniya?!

Ba'zida tirnoqlar bezagi uchun,
Sahardan shgomgacha qilursiz toqat
Biroq yoringizni kutgali nechun
Topilmas tirnoqcha sabru qanoat.

Nazokat paytimas,yaqinroq keling
Buyuk zot qoshida aylangiz salom
Shu sodiq bevaga sajdalar qiling
Shu sodiq bevaga aylang ehtirom

Hatto zeb-ziynatni yulqib ziyoda
Haykal ham qo'yingiz bamisli hayol
Shundaylar bo'lmasa agar dunyoda
Bu qadar muhtaram bo'lmasdi ayol.